مدل‌سازی کاهش تراوایی سازند در اثر رسوب آسفالتین با رویکردی بر نظریه‌های فیلتراسیون

اگرچه تاکنون مدل‌‌های بسیاری برای پیش‌بینی افت تراوایی در اثر تشکیل رسوب ذرات آسفالتین در سازند ارائه شده‌اند، مدل‌سازی حاضر، با رویکردی جدید نسبت به تحقیقات قبلی و به صورت نسبتا تحلیلی به بررسی اثرات هیدرودینامیکی حضور رسوب آسفالتین در سازند خواهد پرداخت. در این پژوهش، برای یافتن میزان کاهش تراوایی مغزه در اثر رسوب آسفالتین، از تغییرات شعاع هیدرولیک محیط متخلخل استفاده می‌شود. ایدة اصلی در مدل‌سازی حاضر این گونه بیان می‌شود که با رسوب کردن ذرات درون سازند، علاوه بر آن که فضای خالی دردسترس سیال برای حرکت کاهش پیدا می‌کند، مقداری از پتانسیل جریان سیال هنگام عبور از لابه‌لای ذرات رسوب‌کرده به علت نیروی درگ کاسته می‌شود. این کاهش پتانسیل جریانی به کم شدن تراوایی سازند می‌انجامد. در این پژوهش، با استفاده از داده‌های به‌دست‌آمده از تغییر توزیع نسبی شعاع ذرات با گذر زمان و با این فرض که این توزیع در داخل و خارج محیط متخلخل یکسان است، اعدادی برای کاهش تراوایی به دست آمدند که با نتایج حاصل در مقالات موجود مطابقت می‌کرد. مدلسازی با استفاده از نرم‌افزار MATLAB انجام و برنامه‌ای برای محاسبه تغییر نسبی تراوایی بعد از تخریب سازند نوشته شد. از امتیازات این روش این است که نسبتا تحلیلی است و در آن از تقریب‌های عددی استفاده نشده است. این نکته باعث انعطاف‌پذیری بیشتر مدل در حل مسائل گوناگون تخریب سازندی می‌شود. علاوه برآن، این مدل دینامیک می‌تواند با معلوم بودن تابعیت تغییرات توزیع شعاع ذرات رسوب با زمان، پیشرفت فرآیند رسوب‌گذاری را پیش‌بینی کند.